Ме, коми сиктысь петӧм ныв, векджык
сёрнита комиӧн: сиктсаяскӧд, гортсаяскӧд, уджвывсаяскӧд. Казьтывсьӧ,
бать-мамкӧд весиг рочӧн сёрнитан лунъяс котыртлім, мед карын, рочьяс пиын, эгӧ
шӧйӧвошӧй. Чужан кывйӧс помтӧг радейта. Студенталігӧн эг ӧтдортчы сыысь – быдлаын,
лавкаын ли улич вылын, сёрниті комиӧн. Та вӧсна, некор эг вермы мӧвпыштны, мый
аслам челядьӧй рочмасны!
Дас во сайын чужис пи, сэсся ныв. Рузума
кадсянь сёрниті накӧд дзик комиӧн. Тӧдсаяс повзьӧдлӧны вӧлі – садикас пӧ оз
кутны гӧгӧрвоны кагульничаясӧс да челядьӧс. Ме сӧмын сералі на вылын, кӧть и
повзьылікодь, друг, збыльтор висьталӧны. Вочасӧн воис детсадйӧ мунан кад. Ӧдйӧ
тай и велалісны роч кывъяд. Садикад сідз сӧмын швачкӧны рочӧн, гортӧ локтӧны –
рочасьӧны жӧ. Ме, йӧй юрӧн, налы рочӧн жӧ вочавидзи. Кытчӧ воштылі садьӧс? Ог
тӧд! Эг и казявлы, кыдз челядьыд менам дзикӧдз рочмисны. Коми кывтӧ гежӧда
шулісны, а во-мӧд мысти и ньӧти эг кут кывны. Роч кывйыд тай ӧдйӧ пысасьӧ
вежӧрад – он мын сэсся сыысь.
Аттьӧ, ӧти лунӧ кодкӧ быттьӧ юрӧ кучкис
– ӧвсьы, Микулай Ӧльӧн, мый нӧ тэ керан? Став бать-мамыс кӧ кутасны ныв-пияныскӧд
рочасьны, вояс мысти комиӧн сёрнитысьыс бырас! Тайӧ дзик гӧгӧрвоанатор. Шуам,
гӧтрасис коми ныв ли коми зон, чужтіс кагукӧс да кутіс сыкӧд рочасьны, сідзкӧ,
тайӧ котырас коми кывлы воис пом! Мӧд котырын тадз, дай коймӧдын… Видзӧдлыны кӧ
менам тӧдсаяс пиысь, дас том гозъяысь витыс челядьныскӧд рочасьӧны. Кытысь та
бӧрын сё во мысти босьтчас комиыс?! Некысь оз! Школаясын да асшӧра кыв велӧдӧм
оз сет тырвыйӧ коми мортсӧ. Оз позь, мед пӧль-пӧчьяссянь кыссьыс комилуныс
кытікӧ орис. Оз позь! И ставыс миян, том йӧз, сайын!
И кор ме тайӧ гӧгӧрвои, шӧйӧвоши, повзи.
Босьтчи ас котырӧ, но сёр нин. Челядь кӧть и тӧдісны коми кывсӧ, эз сёрнитны.
Тэ налы комиӧн шуан – найӧ рочӧн. Во-мӧд колис да, аттьӧ, кыкысьсӧ дас пиысь
вочавидзасны жӧ комиӧн. Но акцентныс! Юръяндзим. Дерт, водзӧ и водзӧ кута накӧд
уджавны. Коми гимназияӧ кыкнансӧ сеті. Но тайӧ нокыс эз эськӧ ковзьы, ме кӧ
водзті эг лэдз вӧжжисӧ, да эг сет позянлун, медводз аслым, рочасьны челядькӧд.
Ӧні менам чужис коймӧд кагук. Дерт, ме
сыкӧд ог рочась. Олӧмыс велӧдіс. Чайта, Ӧньӧ Миш быдмас чужан му да чужан кыв
радейтысь мортӧн. Ме кӧсйыси та йылысь аслым. Но мый вӧчны Максимкӧд да
Аннушкӧд? Уджавны, а сідзкӧ, лыддьысьны комиӧн, сёрнитны комиӧн… Мӧдарни оз
позь!
Мыйла ме тайӧ ставсӧ гижа ас йылысь? Ме
кӧсъя, мед тэ, том морт, эн сконъясь ме моз, эн кеж коми кывсӧ пыдди пуктӧмысь.
Ме тӧда, мый тэнад вояс мысти чужас кагук, да тэ, дерт жӧ, пуктан став вынтӧ,
мед сійӧ быдмис сюсь, шань, вежӧра мортӧн. А медшӧрыс, козьналан сылы
меддонаторсӧ – чужан кыв.
Комментариев нет:
Отправить комментарий